- Kayıt
- 7 Şubat 2015
- Mesajlar
- 24
- Tepkiler
- 26
- Yaş
- 45
Bu ay gökyüzünün en parlak iki gezegeni Venüs ve Jüpiter akşam gökyüzünü paylaşıyor. Venüs, yılın ilk günlerinden beri Güneş battıktan kısa bir süre sonra batı ufku üzerinde parlıyor. Önümüzdeki günlerde gezegen biraz daha yükselecek ve birkaç ay boyunca akşamları batı ufkunu süsleyecek. Jüpiter ise tüm gece gökyüzünde olacak. Jüpiter’i hava karardığında doğu ufku üzerinde görebilirsiniz. Gezegen 22 Şubat’ta Dünya’ya en yakın konumunda olacak ve tüm gece gökyüzünde olacak. Jüpiter, Haziran sonunda Venüs’le buluşacak ve Temmuz ayında Güneş’le iyice yakın görünür konuma gelecek.
Yani Haziran’dan sonra gezegeni bir birkaç ay boyunca akşamları göremeyeceğiz. Jüpiter ve Dünya yörüngelerinde dolanırken yaklaşık 13 ayda bir yakın konuma gelir. Yani sırasıyla Jüpiter-Dünya-Güneş dizilimi olur. Bu durum, çıplak gözle bakanlar için yalnızca gezegeni daha parlak görmek anlamına gelir. Ama bir dürbün ya da teleskopla baktığımızda gezegen Dünya’ya yakın olduğunda diğer zamanlarda olduğundan daha büyük görünür. Bu da Jüpiter’in atmosferindeki kuşakları, lekeleri ve uydularıyla ilgili olayları daha iyi görebileceğimiz anlamına gelir. Jüpiter bir gaz devi ve büyük oranda gazdan oluşuyor. Gezegenin erişilebilir bir yüzeyi yok.
Gaz yapısı nedeniyle gezegenin bulutları çok hareketli. Bunun nedenlerinden biri de çok büyük olmasına karşın ekseni çevresindeki dönüşünü 10 saatten kısa bir sürede tamamlaması. Bu hareketlerin sonucunda oluşmuş bir fırtına sistemi olan Büyük Kırmızı Leke’nin genişliği Dünya’nın çapından daha büyük. Jüpiter atmosferi hareketli olsa da fırtınalar yüzyıllarca sürdüğünden gezegenin bulut
yapısında genelde çok büyük değişimler gözlenmiyor. Jüpiter’i çekici kılan en önemli olaylarsa gezegenin uydularıyla ilgili olanlar. Jüpiter’in parlak dört uydusu benzer parlaklıkta görünür. Uyduların birbirlerine ve gezegene göre konumları sürekli değişir. Bu değişim birkaç saat içinde fark edilebilir. Uydulardan gezegene en yakın olanı Io, gezegenin çevresindeki bir turunu yaklaşık iki günde tamamlar.
Jüpiter sisteminin yörünge düzlemi bakış doğrultumuza hemen hemen paraleldir. Bu nedenle uydular Jüpiter’in bir önünden bir arkasından geçer. Jüpiter’e bir dürbünle ya da teleskopla baktığınızda bu dört uydudan birini ya da birkaçını göremiyorsanız bilin ki Jüpiter’in önünde ya da arkasındadır. Jüpiter’in önünden geçen uyduları amatörlerin kullandığı teleskoplarla görmek zor. Ancak geçişler sırasında, geçişlerin öncesinde ya da sonrasında uyduların Jüpiter’e düşen gölgelerini teleskopla görmek mümkün. Jüpiter’i gökyüzünde bulmak için hava karardıktan sonra doğuya bakmak yeterli. Gezegen çok parlak yıldızlardan oluşan Kış Üçgeni’nin solunda yer alıyor. Parlaklığı tüm yıldızlarınkinden daha yüksek. Teleskopla gözlem yapmayı düşünüyorsanız, gezegenin gökyüzünde biraz daha yükselmesini bekleyin.
Böylece Jüpiter atmosferin olumsuz etkilerinden biraz olsun kurtulmuş olur ve daha iyi görünür.
Yani Haziran’dan sonra gezegeni bir birkaç ay boyunca akşamları göremeyeceğiz. Jüpiter ve Dünya yörüngelerinde dolanırken yaklaşık 13 ayda bir yakın konuma gelir. Yani sırasıyla Jüpiter-Dünya-Güneş dizilimi olur. Bu durum, çıplak gözle bakanlar için yalnızca gezegeni daha parlak görmek anlamına gelir. Ama bir dürbün ya da teleskopla baktığımızda gezegen Dünya’ya yakın olduğunda diğer zamanlarda olduğundan daha büyük görünür. Bu da Jüpiter’in atmosferindeki kuşakları, lekeleri ve uydularıyla ilgili olayları daha iyi görebileceğimiz anlamına gelir. Jüpiter bir gaz devi ve büyük oranda gazdan oluşuyor. Gezegenin erişilebilir bir yüzeyi yok.
yapısında genelde çok büyük değişimler gözlenmiyor. Jüpiter’i çekici kılan en önemli olaylarsa gezegenin uydularıyla ilgili olanlar. Jüpiter’in parlak dört uydusu benzer parlaklıkta görünür. Uyduların birbirlerine ve gezegene göre konumları sürekli değişir. Bu değişim birkaç saat içinde fark edilebilir. Uydulardan gezegene en yakın olanı Io, gezegenin çevresindeki bir turunu yaklaşık iki günde tamamlar.
Jüpiter sisteminin yörünge düzlemi bakış doğrultumuza hemen hemen paraleldir. Bu nedenle uydular Jüpiter’in bir önünden bir arkasından geçer. Jüpiter’e bir dürbünle ya da teleskopla baktığınızda bu dört uydudan birini ya da birkaçını göremiyorsanız bilin ki Jüpiter’in önünde ya da arkasındadır. Jüpiter’in önünden geçen uyduları amatörlerin kullandığı teleskoplarla görmek zor. Ancak geçişler sırasında, geçişlerin öncesinde ya da sonrasında uyduların Jüpiter’e düşen gölgelerini teleskopla görmek mümkün. Jüpiter’i gökyüzünde bulmak için hava karardıktan sonra doğuya bakmak yeterli. Gezegen çok parlak yıldızlardan oluşan Kış Üçgeni’nin solunda yer alıyor. Parlaklığı tüm yıldızlarınkinden daha yüksek. Teleskopla gözlem yapmayı düşünüyorsanız, gezegenin gökyüzünde biraz daha yükselmesini bekleyin.
Böylece Jüpiter atmosferin olumsuz etkilerinden biraz olsun kurtulmuş olur ve daha iyi görünür.
Son düzenleme yönetici tarafından yapıldı: